Συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου και την εκπομπή "Ενώπιος Ενωπίω" έδωσε ο Στέφανος Κορκολής. Όπως μάλιστα αποκάλυψαν, αυτή ήταν και η πρώτη τους συνέντευξη έπειτα από 24 ολόκληρα χρόνια.
Ο Στέφανος Κορκολής μίλησε για τη μουσική του πορεία, ανέφερε διάφορες άγνωστες ιστορίες με μεγάλους καλλιτέχνες ενώ σχολίασε και τη σχέση που έχει με το πιάνο. Στη συνέχεια, ο Στέφανος Κορκολής μίλησε για τον έρωτα, για την υγεία του, αλλά και για την εποχή που ήταν στο Παρίσι, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως δεν είχε ποτέ σκοπό να γυρίσει πίσω.
"Δεν ξορκίζω την περίοδο που ήμουν τραγουδιστής. Απλά δεν είναι το καλύτερό μου να τραγουδάω. Δεν κατάλαβα γιατί έγινε. Εκείνη την περίοδο όμως πήρα πολλή αγάπη, έζησα πολύ όμορφα πράγματα κι αυτά δε τα ξορκίζω"
"Μέσα μου είμαι σε διαρκή αναζήτηση μουσικά. Θα γράψω ένα τραγούδι και την άλλη στιγμή θα θελήσω να γράψω μουσική για ένα θέατρο, και την αμέσως επόμενη για ένα μιούζικαλ"
"Στη δεύτερη καραντίνα είχα άρνηση να πάω να κάτσω στο πιάνo, που με το πιάνω έχω καθημερινή επαφή. Σε θέμα έμπνευσης έχουν υπάρχει πολλές περίοδοι που δε μπορούσα να γράψω τίποτα. Όταν έχω έμπνευση είναι οι πιο χαρούμενες περίοδοι της ζωής μου. Όταν έχω έμπνευση είμαι πραγματικά ευτυχισμένος"
"Πέρασα και περνάω κάποιες περιπέτειες με την υγεία μου.Όταν βρίσκομαι σε μια έξαρση έμπνευσης δε με προσέχω όσο θα όφειλα. Έχω μπει όμως ένα πρόγραμμα στο να ξυπνάω νωρίς, να κάνω τη γυμναστική μου.. Και έτσι τα εξισορροπώ"
"Είχε απογοητεύσει τους γονείς μου το ότι παρότι μεγάλωσα σε ένα σπίτι με πολλή μουσική δεν είχα κάτσει ποτέ στο πιάνο. Μετά από μια ταινία που είδα στο σινεμά με τους γονείς μου πήγα στο σπίτι και όταν η μητέρα μου με ρώτησε τι κατάλαβα, της είπα τη μουσική και της ζήτησα να το παίξω στο πιάνο. Το έπαιξα κανονικά. Με πήγαν στο ωδείο και εκεί είπαν στους γονείς μου "μην το πάτε ποτέ στο ωδείο, αφήστε τον να βιώσει τη μουσική του ως παιχνίδι”"
"Πέρασα μια πάρα πολύ δύσκολη εφηβεία. Είχε αρρωστήσει η μητέρα μου. Από ένα σπίτι γεμάτο χαρά, ξαφνικά έκλεισαν οι κουρτίνες και σκοτείνιασαν όλα. Αντέδρασα. Τελείωσα κάποια στιγμή το σχολείο – το ένα από τα πολλά που άλλαξα- και πήγα στο Παρίσι"
"Είχα αρχίσει να κάνω σημαντικές δουλείες στο Παρίσι και δεν είχα κανέναν σκοπό να γυρίσω πίσω., Συνέβη κάτι οικογενειακό και έπρεπε να επιστρέψω. Ήταν δική μου επιλογή, η μητέρα μου δε το ήθελε ποτέ"
"Δεν ήμουν δύσκολος στον έρωτα. Ήμουν πάντα καλοπροαίρετος. Με τα χρόνια έγινα πιο "σφιχτός”. Όλοι στον έρωτα είμαστε το ίδιο, δε διαφέρω σε κάτι. Ο γάμος δεν ήταν το δυνατό μου σημείο. Ίσως οι επιλογές μου ήταν λάθος, ίσως εγώ ήμουν πολύ αφιερωμένος στη δουλειά μου. Ο πατέρας μου έλεγε πάντα ότι "υπάρχουν ευτυχισμένοι γάμου και ευτυχισμένα διαζύγια”. Εγώ έχω δυο ευτυχισμένα διαζύγιο. Όταν ο έρωτας μου χτυπήσει την πόρτα, θα την ανοίξω, δε τα την κλείσω".
"Δεν ένιωσα ποτέ ότι καβάλησα το καλάμι. Αν ήταν, θα το είχα κάνει ως "παιδί θαύμα”… Ως τραγουδιστής, ενώ στη σκηνή αισθανόμουν όμορφα αλλά μετά, ένιωθα ξένο σώμα"
"Μετά την περιπέτεια με την υγεία μου, που συνεχίζεται, κάνω όνειρα της στιγμής. Από τότε που άρχισε αυτή η περιπέτεια άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα. Ήταν ένα σοκ. Ενώ δυστυχώς έχει γίνει μια αρρώστια της διπλανής πόρτας. Όταν μαθαίνεις ότι συμβαίνει σε εσένα, τοποθετείς τα πράγματα διαφορετικά. Εγώ ήμουν τυχερός στην ατυχία μου. Είδα στις διάφορες θεραπείες που έχω κάνει, ανθρώπους με χειρότερες μορφές καρκίνου. Εμένα με κατέστρεψε το τσιγάρο και θα το λέω πάντα αυτά, το τσιγάρο όντως προκαλεί καρκίνο"
Δες το σχετικό απόσπασμα :