Ρούλα Ρέβη | Η συγκινητική ανάρτηση για τη μητέρα της και η ομοιότητά τους σαν δύο σταγόνες νερό

Το post που ανέβασε η γνωστή φωτογράφος με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας.

NDP

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας η χτεσινή και η Ρούλα Ρέβη θέλησε να μοιραστεί με τους followers της μια κοινή φωτογραφία με την πολυαγαπημένη της μητέρα.

Το post που δημοσίευσε η γνωστή φωτογράφος στο Instagram είχε ένα μακροσκελές κείμενο που αφιέρωσε στη μαμά της, την "ηρωίδα" της όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, ενώ από τη φωτογραφία διαπιστώσαμε πόσο πολύ μοιάζουν μεταξύ τους.

Το κείμενο:

"Χρωστάω ένα ποστ στην πιο σπαστική "ηρωίδα" της ζωής μου, τη μανα μου .

Σήμερα είναι η μέρα για να της το καταθέσω εδώ, μόνο και μόνο επειδή πάντα θεωρούσα πως είναι μια πολύ έξυπνη γυναίκα που πάντα της κοπανάω πως έπαιρνε λάθος αποφάσεις, και αυτό το κάνω μέχρι και σήμερα.

Με τη μανα μου διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως σχεδόν για όλα τα θέματα της ζωής από τις δίαιτες μέχρι τα ερωτικά και από τα φιλοσοφικά θέματα της ύπαρξης μας μέχρι και για τα κομματικά . Κάπως ρε παιδί μου πάμε κόντρα η μια στη άλλη εδώ και εκατό χρόνια …τη μανα μου την στήριξα σαν παιδί πολύ μικρό που ήμουν στην εφηβεία και πάλεψα πολύ για αυτήν με τρόπους που εγω και εκείνη ξέρουμε καλά. Στα μάτια της εβλεπα πάντα αυτό που δεν ήθελα να μου συμβεί και με θύμωνε πολύ συχνά η αντοχή της στις δυσκολίες . Έλεγα, δεν μπορεί, θα μας διολοστειλει όλους κάποια στιγμή, θα κάνει την επανάσταση της . Τη μανα μου τη γνώρισα παιδί, 17 χρόνων είχε 2 μωρα, ήμασταν εγώ, η αδερφή μου και εκείνη, τρεις γυναικες έτοιμες για πόλεμο ανα πάσα στιγμή, και τον κάναμε η καθεμία με τον τρόπο της.

Η μανα μου πολέμησε με την υπομονή της, αυτό μπορούσε και αυτό επέλεξε. Όταν είδαμε κάποιον να της φέρεται πολύ άσχημα σηκωθήκαμε ορθιες με την αδερφή μου και φτάσαμε μέχρι τέλους για εκείνην. Γιναμε μαμάδες της πολλές φορές . Η μάνα μου δεν μας είπε ποτέ να μην ανεχόμαστε ξένο χέρι πάνω μας για κακό, όμως μας το έδειξε με τις δικές της δυνάμεις, δεν έφυγε από τα δεινά της, όμως είχε το θάρρος να ανοίγει την πόρτα και να μας κρατάει από το χέρι και τις 2 και να βγαινουμε στους δρόμους χωρίς να μιλάμε, ψάχναμε καμία φορά βοήθεια, κανείς δεν μας την έδινε αλλά είχαμε η μια την άλλη και στο τέλος κερδίσαμε.

Είμαστε εδώ όρθιες, δυνατές και αγαπαμε τις γυναίκες, ποτέ δεν άκουσα τη μάνα μου να ζηλεύει με εμπάθεια καμία γυναίκα. Σήμερα αυτό το μάθημα της το χρωστάω, ήταν σπουδαίο . Και μέσα από τα άδικα που έζησε η μάνα μας εγω έγινα μια γυναίκα που δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Χρόνια πολλά μαμά μου, σε αγαπώ πολύ, είσαι ο ορισμός του γυναικείου μεγαλείου για εμένα, εσύ και η αδερφή μου, σας λατρεύω.

Αααα , τη μάνα μου τη λενε Αρετή ….. "