Για τη δική της εμπειρία συνεργασίας με τον Γιώργο Κιμούλη μίλησε η Ευδοκία Ρουμελιώτη στην εκπομπή "Πάμε Δανάη". Με αφορμή τα όσα εξομολογήθηκε το πρωί της Τρίτης η Ζέτα Δούκα στην ίδια εκπομπή σχετικά με τη λεκτική και ψυχολογική βία που υπέστη από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη, η Ευδοκία Ρουμελιώτη προέβη σε μερικές συγκλονιστικές αποκαλύψεις:
"Δε μπορεί να βγαίνει να λέει ο κύριος Κιμούλης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων ότι τώρα θυμηθήκαμε η Ζέτα, εγώ και άλλοι συνάδελφοι που θα μιλήσουμε, πατώντας πάνω στην κορυφαία πράξη της Μπεκατώρου. Πάντα τα λέγαμε αυτά, αλλά τα λέγαμε μεταξύ μας. Η φήμη αυτού του ανθρώπου προηγείται της παρουσίας του. Όλοι ξέρουμε μέσα στον χώρο για τις συμπεριφορές του συγκεκριμένου ανθρώπου.
Εγώ δεν ήμουν μια φτασμένη ηθοποιός. Ήμουν ένα κορίτσι 25 χρονών. Ήταν η τρίτη μου παράσταση. Δεν ήμουν πρωταγωνίστρια. Φοβόμουν, πίστευα ότι αν μιλήσω τα βάζω με τον Γιώργο Κιμούλη και έκανα μια κακή αρχή στο θέατρο, μπορεί να μην ξαναδούλευα και εγώ ζούσα από αυτή τη δουλειά τότε.
Είναι από τις χειρότερες εμπειρίες στη ζωή μου. Μετά από τη συνεργασία μου με αυτόν τον άνθρωπο, παντρεύτηκα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στις φωνητικές μου χορδές. Αναγκαζόμουν για να βγάλω την παράσταση καθημερινά να κάνω ενέσεις κορτιζόνης για να βρίσκομαι στην σκηνή και να μιλάω. Απέκτησα πολύ σοβαρό πρόβλημα στις φωνητικές μου χορδές.
Την ώρα που έπαιζα με έβριζε χυδαία. Ήμουν πάνω στη σκηνή, προσπαθούσα να κάνω τη δουλειά μου και εκείνος ερχόταν από πίσω μου και δε μπορώ να πω στην κάμερα όλα αυτά που άκουγα στο αυτί μου.
Ήταν η πρώτη φορά και έκτοτε δεν έχει ξανασυμβεί που δεν κατάφερα να κλείσω τη σεζόν. Αναγκάστηκα να κλείσω το θέατρο Σάββατο βράδυ, ένα κεντρικό θέατρο της Αθήνας και να πάω στο σπίτι μου. Αναγκαζόμουν στο διάλειμμα της παράστασης να φοβάμαι να είμαι στο καμαρίνι μου και πήγαινα και καθόμουν στην τουαλέτα μέχρι να περάσει ένα τέταρτο για να βγω στη σκηνή.
Δε με ενδιαφέρει αν θα κινηθεί νομικά, να κάνει ό,τι θέλει. Να μου κάνει μήνυση να με πάει στα δικαστήρια. Αυτά που λέω είναι όλα αλήθεια. Έχω μιλήσει για αυτό, δε μιλάω πρώτη φορά. Είχα στήριξη από την οικογένειά μου, είχα στήριξη από τη μητέρα μου. Φοβόμουν να πάω να μαζέψω τα πράγματά μου από το καμαρίνι μου και με συνόδεψε η μητέρα μου. Σωματικά δεν είχε γίνει ποτέ βίαιος, είχε γίνει λεκτικά. Δεν ήξερα γιατί το περνάω όλο αυτά. Ούτε σεξουαλικά με παρενόχλησε ποτέ."
Δες περισσότερα στο ακόλουθο απόσπασμα