Μετά τη Ζέτα Δούκα και όσα δήλωσε για τη συνεργασία της με τον Γιώργο Κιμούλη, ακόμη μια ηθοποιός θέλησε να μιλήσει για την εμπειρία της. Με αφορμή την καταγγελία της συναδέλφου της για άσκηση λεκτικής και σωματικής βίας καθ' όλη τη διάρκεια της θεατρικής σεζόν που δούλεψαν μαζί, η Κατερίνα Γερονικολού έκανε τη δική της εξομολόγηση. Αναρτώντας στον λογαριασμό της στο Instagram μια φωτογραφία από την παράσταση "Δον Ζουάν, η επιστροφή", όπου είχε παίξει με τον Γιώργο Κιμούλη, έγραψε στη μακροσκελή της ανάρτηση:
Ζέτα Δούκα | Καταγγέλλει τον Γιώργο Κιμούλη για λεκτική και ψυχολογική βία (vid)
"Γιατί τώρα;
Γιατί τώρα δε με νοιάζει τι θα πουν. Πείτε ότι θέλετε ελεύθερα! Γιατί τώρα νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Δεν είμαι τόσο μικρή για να φοβάμαι τον ίσκιο μου. Αλλά ούτε και τόσο μεγάλη για να μην κλαίω σαν μωρό όταν έρχονται όλα πάλι στο μυαλό μου.
Με φόβισες. Με τρόμαξες...
Με έκανες να μην πιστεύω σε μένα. Εσύ, που μου έδωσες τον ρόλο. Να βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου αν θα μπορώ να συνέλθω μετά τη "συνεργασία" μας.
Φοβόμουν κι εγώ να μιλήσω, γιατί κάποια στιγμή τα περιοδικά μας είχαν ονομάσει ζευγάρι και θα έλεγαν όλοι ότι αυτά είναι τα λόγια μιας "πικραμένης".
Πικραμένη βέβαια είμαι. Όχι από κάποια υποτιθέμενη σχέση μας. Ούτε από κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση. Τίποτε από τα δύο δε συνέβησαν.
Πικραίνομαι που δεν κατονομάζουμε τον εργασιακό εκφοβισμό. Που αποθεώνουμε κακόβουλους θνητούς. Που επιτρέπουμε συμπεριφορές που πληγώνουν την αξιοπρέπεια μας. Την ψυχούλα μας. Με καθαρή συνείδηση, σε συγχωρώ που με πλήγωσες. Αλλά όσο περνάει από το χέρι μου δε θα επιτρέψω να το ξανακάνεις εσύ ούτε κανείς άλλος.
@zetadouka , σε ευχαριστώ που μου έδωσες το θάρρος και μου έδειξες τον τρόπο. Μου θύμισες εικόνες που ήθελα να ξεχάσω. Μου έσφιξες την καρδιά. Λυπάμαι για όσα σου συνέβησαν... λυπάμαι και για μένα. Ως εδώ όμως. *Από την παράσταση "Δον Ζουάν, η επιστροφή" {Σε παρακαλώ μην επιστρέψεις}"
Ακολουθεί η σχετική ανάρτηση
Τη φωτογραφία αναδημοσίευσε με τη σειρά του και ο Γιώργος Τσιμιτσέλης, υποστηρίζοντας τη σύντροφό του, γράφοντας: "Ηθοποιος σημαίνει φως.
Είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ μικρός.
Μίλησε, κλαις;
Όχι δε λες.
Μήπως πεινάς;
Και τι να φας!
Όλο γυρνάς, πες μου πού πας;
Σ’ αναζητώ στο χώρο αυτό,
γιατί είμ’ εγώ πολύ μικρός
και θλιβερός ηθοποιός.
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο.
Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο.
Σαν καλαμιά θα σ’ αρνηθώ,
θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώ
μ’ άσπρο πανί κι ένα πουλί,
άσπρο πουλί που θα καλεί τ’ άλλο πουλί,
το μαύρο πουλί.
Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή!
Αχ πώς πονεί!
Κι ύστερα λες για δυο τρελές
που μ’ αγαπούν γιατί σιωπούν,
γιατί σιωπούν……
Έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Είμαι σοφός μην απορείς,
έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πεις
είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ βαθύς.
Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός
είμαι κι εγώ, καθώς κι εσύ είσαι παιδί,
που καρτερεί κάτι να δει.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή
απ’ την ψυχή, ως την ψυχή. ###no comment!"