Mary-Land Blog: S02 Ep.10 “The one for the goodbyes”

Αυτό το post οφείλει να διαβαστεί ακούγοντας αυτό το εξαιρετικά αφιερωμένο-πολύ ταιριαστό.. “My Friend”

Είναι επίσημο. Η καινούρια μου συνήθεια είναι να σας γράφω ξημερώματα. Και σιγά τα ωά θα μου πείτε BUT! Εγώ δεν είμαι καθόλου του ξενυχτιού σαν άνθρωπος. Μα καθόλου. Σας πάω εύκολα στοιχηματάκι ότι αν ρωτήσετε οποιονδήποτε με γνωρίζει έστω και λίγο, θα σας πει ότι συνήθως εκεί γύρω στις 23:45 με πιάνει μια τέτοια νύστα που μπορώ να κοιμηθώ οπουδήποτε. (και το έχω κάνει.)

Είμαι το αστείο της κοινωνικής συναναστροφής.

Αλλά όχι τις Κυριακές.

Τις Κυριακές που σας γράφω και πρέπει να στείλω στα headquarters το καινούριο επΕΙσοδΙο νωρίς το πρωί της Δευτέρας, δεν νυστάζω.

Συνήθως μένω ξύπνια, γράφοντας μέχρι να σκάσει το πρώτο φως της μέρας. Στέλνω το κείμενο και τις φωτογραφίες και κοιμάμαι ήρεμη για κανα τρίωρο και μου αρκεί.

Από την Τρίτη και μετά, αρχίζω να σκέφτομαι και να προετοιμάζω στο μυαλό μου τι θα γράψω για την επόμενη φορά. Και ενώ τα έχω βρει όλα και έχω καταλήξει, ούτε που περνάει από το μυαλό μου να αρχίσω το γράψιμο λίγο νωρίτερα από την 01:00 το βράδυ, ξημερώματας Δευτέρας.

Εγώ και η νύχτα.

Εγώ και η νύστα.

Ταραχώδεις σχέσεις. Περίεργες. Από τις ωραίες.

Κάποτε θυμάμαι, όταν ήμουν μικρή την φοβόμουν πολύ την νύχτα. Είχα πραγματικό άγχος, να μην μείνω ξύπνια ενώ όλοι οι υπόλοιποι κοιμόντουσαν. Το καλύτερο μου ήταν να έχουμε κάποια γιορτή στο σπίτι, κάποιο τραπέζι, κάποιο κάλεσμα και να πηγαίνω για ύπνο με όλη την φασαρία του κόσμου στο σαλόνι μας.

Αυτός ήταν ο καλύτερος μου ύπνος. Ο πιο ήρεμος και ο πιο σίγουρος.

Αλλά τώρα μένω ξύπνια, μόνη μου, παίρνω δύναμη από την ησυχία της νύχτας και δεν φοβάμαι πια.

Ίσως να είχα συνδυάσει το φως με την ασφάλεια και γι' αυτό τα βράδια να με τρόμαζαν. Το Ρανούλιο μου είπε -και με εντυπωσίασε-, ότι διάβασε σε ένα βιβλίο για νέους γονείς, πως όταν το bebe κλαίει μέσα στην νύχτα και πηγαίνεις στο δωμάτιο του για να δεις τι χρειάζεται, δεν πρέπει να ανοίγεις το φως.

Γιατί κάνει τον πάν-απλο, αυτόματο συνδυασμό φώς=μαμά, μαμά=ασφάλεια και άρα φως=ασφάλεια και τον αμέσως επόμενο λογικό συνδυασμό σκοτάδι=ανασφάλεια. Και μετά μεγαλώνεις και φοβάσαι τα βράδια και νομίζεις ότι βλέπεις περίεργες τρομαχτικές σκιές στους τοίχους. Πςςς ε?

Κι αυτό είναι μια εξήγηση. Αλλά ίσως να μην είναι η μόνη. Ίσως και να μην άντεχα την μοναξιά.

Ένα σπίτι το βράδυ είναι στ’αλήθεια κάπως περίεργο. Ας το παραδεχτούμε. Γεμάτο ανθρώπους, (γονείς, αδέρφια, αμόρε, συγκάτοικο..) αλλά φοβερά ήσυχο. Να θες να κάνεις με κάποιον λίγη παρέα και να μην μπορείς γιατί κοιμάται.
Μοναξιά.

Εκεί καταλήγω.

Κι αναρωτιέμαι γιατί με έπιασε τώρα να σας γράψω τέτοια για μοναξιές?

Και μετά καταλαβαίνω.

Το Νικούλι-κολλητούλι έφυγε.

Την προηγούμενη Τετάρτη.

Μπορεί και να θυμάστε που σας το είχα πει όταν έγινε Νυφούλι στο Ναύπλιο, ότι θα αναζητήσει την τύχη της στην Αμερική.

Και ο καιρός -όπως κάνει πάντα- έφτασε.

Την Τρίτη το απόγευμα ήρθε για να χαιρετήσει και το κοινό της στο ραδιόφωνο.

Εγώ έτσι την γνώρισα τη Νίκη. Πριν 6 χρόνια στο πρώτο δοκιμαστικό που κάναμε για το Mad Radio 106,2 που ετοιμαζόταν να εκπέμψει για πρώτη φορά τον Νοέμβρη του 2006.

Τον πρώτο μήνα πειραματιζόμασταν με τις εκπομπές και τις ώρες αλλά πολύ σύντομα πάρθηκε η απόφαση από τους διευθυντάδες μας ότι ο Άλεξ, η Νίκη κι εγώ θα αναλαμβάναμε την πρωινή ζώνη -07:00 με 10:00-, και ο Θεός βοηθός. Με τον Άλεξ δουλεύαμε ήδη σχεδόν δυο χρόνια μαζί στο κανάλι (εκείνος στην σύνταξη, εγώ παρουσιαστάκι) και κάναμε και παρέα.

Αλλά η Νίκη ήταν «εξωσχολική».

Μας ήρθε ουρανοκατέβατη γιατί ο διευθυντής προγράμματος πίστευε ότι θα ταιριάξουμε. Και μας την φόρτωσε! Έτσι νομίζαμε.

Αυτό είναι το αστείο της υπόθεσης. Ότι στην αρχή δεν πολυσυμπαθιόμασταν. Νιώθαμε πως δεν την χρειαζόμασταν και πολύ γιατί οι δυο μας είχαμε τους ρυθμούς μας και την χημεία μας. Και περάσαμε ένα δίμηνο που όταν το θυμόμαστε τώρα, ΜΟΝΟ γελάμε με την γελοιότητα που κρύβεται πίσω από την κατάσταση «δεν πολυσυμπαθιόμασταν».

Εγώ έτσι το γνώρισα το Νικούλι. Αγουροξυπνημένο με αφέλειες.

(Παρατηρείτε φαντάζομαι την σοβαρή δημοσιογραφική έρευνα που κάναμε κάθε πρωί, με το «Χάι» πάνω πανω στην στοίβα με τα περιοδικά που είχαμε?)

Και πολύ σύντομα κόλλησαμε με την γλύκα της και το γέλιο της που είναι το πιο μεταδοτικό που υπάρχει στην γη.

Και γίναμε οι «Μαίρη, Νίκη, Αλέξανδρος» με official Ο,ΤΙ ΝΑ’ΝΑΙ φωτογραφήσεις για το ραδιόφωνο,


(το κόνσεπτ εδώ μάλλον, είναι «Άλεξ κράτα την ίδια έκφραση. Κορίτσια μαλλιοτραβήξτε τον»)

και την μεθεπόμενη χρονιά, πιο μαυρισμένοι και πιο ξανθοί (γκου χου γκου χου Άλεξ)


αλλάξαμε ώρα στην εκπομπή, πήγαμε μεσημέρι και δεν ήμασταν πια αγουροξυπνημένοι. Άρα χαρούμενοι!


(δεν κρύβεται η χαρά.)

Οι ανεπίσημες φωτογραφήσεις μας νομίζω είναι πιο χαρακτηριστικές των προσωπικοτήτων μας.


(Είμαστε ΑΥΤΟΙ)

Το ραδιόφωνο ήταν ο πυρήνας μας. Εκεί βρισκόμασταν κάθε μέρα για δύο ώρες και ήταν το διάλειμμα από όλες τις υπόλοιπες δουλειές μας. Ζούσαμε όλο το χάι χούι κομμάτι αυτής της δουλειάς, βλέπε βραβεία και πρόβες και events,


(2007, τα πρώτα μας MAD VMAs μαζί, όπου φυσικά την παράσταση κλέβουν τα βραχιόλια της Νίκης τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και «μπρατσάκια» τόσο μεγάλα που είναι αλλά και οι αμυγδαλές του Αλέξανδρου που φαίνονται πεντακάθαρα. Ο αστυνομικός πίσω, έχασε αυτήν την μάχη στα σημεία.)


(2012, τα τελευταία VMAs μας, φέτος. Εδώ ήμασταν πολύ κιουρίες και απλά το παίζουμε όμορφες. Χα.)

Και κάπου εκεί ανάμεσα σε αφιερώσεις ακροατών, με μπόλικο τρελό και απροσάρμοστο χορό μέσα στο στούντιο και ειδήσεις κυρίως για ζώα (κι όταν λέω κυρίως, εννοώ αποκλειστικά και μόνο με ζώα. Για τον γάτο τον Κανέλλο, το αρκουδάκι τον Κνουτ, ένα δελφίνι που παντρεύτηκε μια κυρία, τέτοια..),


(Νίκη αγαπάει ζωάκια. Σελήνη αγαπάει Χόχο.)

..αγαπηθήκαμε πολύ.

Το Νικούλι έγινε κολλητούλι. Η πρώτη πραγματική κολλητή που είχα ποτέ στην ζωή μου. Και ξέρω ότι αυτό που λέω σημαίνει ότι μέχρι τα 21 δεν είχα ποτέ κολλητή. Αλλά δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ. Δεν είχα.

Κολλητή από αυτές που σκέφτεστε το ίδιο, που μπορείς να μιλάς όλες τις ώρες -για πάντα- χωρίς σταματημό και συχνά φοράτε σχεδόν τα ίδια ρούχα χωρίς να το έχετε συννενοηθεί,


και φτιάχνεις best friend’s βραχιολάκι για να φοράτε το ίδιο,


και βγάζεις μιλιούνια φωτογραφίες με γελοιόφατσες,


και πας σε πάρτυ,


και χορεύεις τσιρίζοντας κάτι στίχους,


(εδώ οι στίχοι μάλλον ξεκινάνε από μακρόσυρτο «θθθθθθ»)

γίνεσαι η κουμπάρα της,


και αγαπιέσαι και δένεσαι.

Μεγαλώνεις μαζί με κάποιον που εσύ έχεις επιλέξει.

Αλλάζεις, εξελίσσεσαι, προχωράς.

Απλά εκεί που προχωράς μπορεί κάποτε να χρειαστεί να αλλάξεις μονοπάτι. Να είναι αυτό που πρέπει να ακολουθήσεις, να είναι για το καλό σου, αλλά να είναι μόνο δικό σου. Να μην μπορείς να πάρεις το κολλητούλι μαζί. Μπορεί να είναι και μακρινό μέχρι την Αμερική.

Κάνε κλικ στη σελίδα ii για τη συνέχεια

Και τότε χρειάζεται να πεις ένα «Γειά» που δεν σημαίνει τίποτα άλλο πέρα από «Θα μου λείπεις που δεν θα είσαι εδώ.»

Αλλά τίποτα άλλο δεν αλλάζει.

Στο συναίσθημα, στην αγάπη, στο νοιάξιμο.

Μόνο η φυσική παρουσία που δεν είναι εδώ.

Παλιά φοβόμουν την μοναξιά γιατί νόμιζα ότι υπάρχει.

Αλλά η μοναξιά είναι επιλογή. Είναι κάτι σκιές που κάνει το μυαλό σου όταν είσαι μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Δεν υπάρχουν. Αν κοιτάξεις λίγο πιο καθαρά, λίγο πιο προσεχτικά ο τοίχος σου στέκει εκεί αγέρωχος όπως πάντα. Το θέμα είναι αν θα κάνεις την επιλογή να φοβηθείς.

Αν θα κάνεις την επιλογή να σβήσεις τις αναμνήσεις, να διαγράψεις έναν αγαπημένο σου άνθρωπο, αν θα σταματήσεις να τον κουβαλάς μέσα σου όσο μακριά κι αν βρεθεί απλά και μόνο γιατί δεν αντέχεις να σου λείψει.

Τότε μόνο κάνει μοναξιά.

Αν δεν ήταν η Νίκη και ο Άλεξ,


νομίζω θα ήμουν ένας διαφορετικός άνθρωπος σήμερα. Κι αυτό δεν γίνεται να μην το κουβαλάω πάντα μαζί μου.

Οπότε!

«Θα μου λείπεις που δεν θα είσαι εδώ... Και θα σου πώ «Αντίο» χωρίς να φοβάμαι... Γιατί εγώ ξέρω!
Τα μονοπάτια μας είναι στο ίδιο δάσος, κι εκεί λίγο πιο πέρα ξανασυναντιούνται.»

(Τρίτη, 16 Οκτωβρίου 2012.)

Πι.Ες. Την προηγούμενη εβδομάδα με το post για το bullying έγινε κάτι μαγικό μεταξύ μας. Θέλω να πω «Ευχαριστώ». Κλικάραμε όλοι μαζί και συντονιστήκαμε σε εκείνο το επίπεδο που αν συμβεί μια φορά σε συνδέει βαθιά με τον άλλον. Και ένιωσα έτσι με όλους σας. Μέσα από τα σχόλια που αφήσατε αλλά και τα mail που μου στείλατε.

Μαγικό.

Αλλά έχω κι ένα ακόμη «Ευχαριστώ» για εσάς. Για εκείνη την θετική σκέψη που σας είχα ζητήσει να χαρίσετε σε έναν φίλο μου στα μέσα Αυγούστου. Έχει αρχίσει να πιάνει. Τα νέα είναι σημαντικά καλύτερα και δεν θα με πείσει ποτέ κανείς ότι η φωτεινή σκέψη σας για εκείνον δεν έχει μερίδιο ευθύνης σε αυτό.

Μαγικό.

<3.

boo!

Previous:

Mary-Land Blog: S02 Ep.09 “The one we have to STOP BULLYING!”
Mary-Land Blog: S02 Ep.08 “The one for the kitty cat”
Mary-Land Blog: S02 Ep. 07 «The one at midnight in Paris»
Mary-Land Blog: S02Ep. 06 “The one about the last 6 days”
Mary-Land Blog: S02 Ep.05 “The one with the seeds of hope
Mary-Land Blog: S02 Ep.04 “The one I want your real U”

Mary-Land Blog: S02 Ep.03 “The one with the rain in Spain”
Mary-Land Blog: Season 2 Ep. 2 “The one back to my roots”
Mary-Land Blog: Season 2 Ep.1 “The one we meet again! (I missed u)”
Mary-Land Blog: Ep. 50 “The one for our 1st birthday!”
Mary-Land Blog: Ep. 49 ? “The one with the party invitation”
Mary-Land Blog: Ep.49 “The one under my green hat”
Mary-Land Blog: Ep. 48 “The one in London 2012”
Mary-Land Blog: Ep. 47 “The one about the books that saved my life”
Mary-Land Blog: Ep.46 “The one about food and love”
Mary-Land Blog: Ep.45 “The one we learn to fly”
Mary-Land Blog: Ep.44 “The one for my VMA history”
Mary-Land Blog: Ep.43 «The one for the people who rule the world»
Mary-Land Blog: Ep. 42 “The one I wish for change"
Mary-Land Blog: Ep.41 “The one with my favorite words”
Mary-Land Blog: Ep.40 “The one I’m going in circles”
Mary-Land Blog: Ep. 39 “The one with the best Hanson song”
Mary-Land Blog: Ep. 38 + 1/4 "The one for good luck"
Mary-Land Blog: Ep.38 “The one AFTER the moving”
Mary-Land Blog: Ep. 37 “The one for the moving”
Mary-Land Blog: Ep. 36 “The one for the day after”
Mary-Land Blog: Ep.35 “The one for my girls (PLUS the 1st challenge update!)”
Mary-Land Blog: Ep. 34 “The one with The Ultimate Challenge”
Mary-Land Blog: Ep. 33 “The one with the Great Adventure on the Great Saturday”
Mary-Land Blog: Ep. 32 “The one I was a 17 again”
Mary-Land Blog: Ep.31 “The one with the 2,5 million calories”
Mary-Land Blog: Ep. 30 “The one with my inspirations”
Mary-Land Blog: Ep.29 “The one for the toast.. the French toast.”
Mary-Land Blog: Ep.28 “The one for the worst guy alive”
Mary-Land Blog: Ep. 27 “The one with the little good girls gone bad”
Mary-Land Blog: Ep. 26 “The one for the lips”
Mary-Land Blog: Ep. 25 “The one that wasn’t mine”
Mary-Land Blog: Ep. 24 “The one where we have to keep walking”
Mary-Land Blog: Ep.23 “The one for McQueen”
Mary-Land Blog: Ep. 22 “The one on the road”
Mary-Land Blog: Ep.21 “The one on the pole. (Not the North)”
Mary-Land Blog: Ep.20 “The one with the mixed feelings”
Mary-Land Blog: Ep.19 “The one I got spiritual”
Mary-Land Blog: Ep.18 “The one with my 11 lists for 2011” Part 2
Mary-Land Blog: Ep.18 “The one with my 11 lists for 2011” Part 1

Mary-Land Blog: Ep. 17 “The one with the time machine”
Mary-Land Blog: Ep. 16 «The one with everything I LOVE right now»
Mary-Land Blog: Ep. 15 “The one with the prom dress”

Mary-Land Blog: Ep. 14 “The one with all the lost moments”
Μaryland blog ep. - : "The one I didn't want to write"
Maryland Blog ep. 13: "The sweet one"
Mary-Land blog: ep.12 “The one at my grandma’s place”
Mary-Land Blog ep. 11 “The one with the bad hair days”
Mary-Land Blog Ep. 10 “The one where we still hope”
Mary-Land blog: Ep. 9 “The one with the great return”
Mary-Land blog: Ep. 8 “The one where everyone was #iSad”
Maryland: Episode 7 "The one with all the free stuff"
Mary-Land blog: Ep. 6 “The one with the first Autumn rain”
Maryland blog: The one with ALL the clutches
Mary-Land Episode 4 "The One near Alexanderplatz"
Mary-Land blog: Episode 3 "The one I was Naked"
Maryland: Episode 2 "The one in London"
Mary-Land: Εpisode 1

Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα..

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr