Τι περίεργες ημέρες!...
Από τη μία κατακλύζομαι από συναισθήματα πρωτόγνωρης χαράς και έρωτα για την κόρη μου και από την άλλη προσπαθώ να προσαρμοστώ σ’αυτό το καινούριο νέο μου πρόγραμμα αλλά και τις συναισθηματικές απότομες ακραίες αλλαγές. Εκεί που νιώθω ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, μετά από δευτερόλεπτα ή και την ίδια στιγμή, νιώθω ένα απέραντο κενό.
Το άλλο; Που θέλω να σκοτώσω όποιον πάει να την πλησιάσει, να την φιλήσει και να την αγκαλιάσει αν πρώτα δεν έχω δει αναλυτικές εξετάσεις αίματος και δεν έχει κάνει μπάνιο με αποστειρωτικά;…
Επίσης, η κούραση… Νομίζω ότι ο ύπνος έχει γίνει η κρυφή μου φαντασίωση… Εκτιμώ την αξία του ύπνου και πλέον τις διακοπές δεν τις φαντάζομαι σε εξωτικά μέρη, αλλά σε ένα δωμάτιο που θα μπορώ, εγώ και ο άντρας μου, να κοιμηθούμε ανενόχλητοι… Από την άλλη, αν η μικρούλα κοιμηθεί λίγο περισσότερο μου λείπει… Πού να σκεφτώ να φύγω μακριά της;… Πόσο σχιζοφρενικό είναι όλο αυτό; Οι εναλλαγές είναι απότομες και ακραίες…
Φαντάζομαι ότι για τις περισσότερες από εσάς, ήταν κάπως έτσι τα πράγματα… Δεν ξέρω πόσο αληθεύει, αλλά λένε ότι μόλις η μητέρα κλείσει τις 40 ημέρες, επανέρχεται συναισθηματικά και σωματικά… Θα σας το πω σε περίπου 15 μέρες…
Για να κλείσω το γράμμα μου αισιόδοξα, η αλήθεια είναι ότι η κάθε μέρα είναι και καλύτερη… Μόνο που την βλέπω πόσο γρήγορα μεγαλώνει, η κάθε προσπάθεια αξίζει 100%!
Να είστε καλά!
Σ.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
